Onze Herman wordt priester, ons Marijke is naar de missie en ons Jantje leert voor pater.
Tijdens de hoogtijdagen van het Rijke Roomse Leven was het voor veel ouders een grote wens: een zoon of dochter met ‘roeping’. Hun kind werd broeder of zuster, priester of missionaris, koos daarmee voor een leven in teken van het geloof en werd de trots van het gezin.
Vanachter zijn bril kijkt een jonge pater ons doordringend aan. Met dicht aan zijn zijde: zijn vader en moeder. Samen verlaten ze de kerk. Zij draagt haar zondagse poffer met rijk gedecoreerde muts en maakt daarmee dit typisch Brabantse plaatje compleet.
Vijf jaar later gaat zoonlief op missie naar Tanzania. Gelukkig keert hij geregeld terug in de Dungense dorpsgemeenschap, zoals in de zomer van 1958. Zijn ouders zijn dan al overleden en ontbreken dan ook op de foto.
Een andere plek, een ander gezin. Hetzelfde beeld: zijn broers, zussen, en natuurlijk ook zijn eigen pa en ma, gaan door de knieën voor de neomist. Deze pas gewijde priester zegent eerst zijn naasten. Het ouderlijk huis en de straat zijn versierd met bloemen en bogen. Bruidjes in hagelwitte jurken lopen voorop in de feestelijke stoet.
Heel het dorp weet: dit gezin heeft een geestelijke in de familie.
Nieuwe priester Van de Nouweland zegent zijn naasten aan de koffietafel. Tilburg 1964
foto: Frans van Aarle, collectie Regionaal Archief Tilburg nr. 1237_013_215-6_001
Goede Nacht
’s Avonds als ik slapen ga
Volgen mij veertien engeltjes na
Twee aan mijn hoofdeind
Twee aan mijn voeteneind
Twee aan mijn linkerzij
Twee aan mijn rechterzij
Twee die mij dekken
Twee die mij wekken
Twee die mij wijzen
Naar ’s hemels paradijzen
Gebedje voor het slapen gaan
Uit het Tilburgse gezin Houben traden zelfs vijf kinderen – vier zussen en een broer – in het klooster. De thuiskomst van een van de dochters uit de missie is aanleiding voor het familieportret.
Een missionaris was vaak jarenlang weg, naar verre vreemde landen en de communicatie met het thuisfront was in die tijd minimaal.
Gezin Van de Lisdonk met zoon Ad, priester, net iets boven de rest. Hilvarenbeek 1930
fotograaf onbekend, collectie Regionaal Archief Tilburg nr. 46045
Voor kinderen uit de grote Brabantse gezinnen van toen was de keuze voor een leven als religieuze ook een kans om te studeren en om een ander pad te bewandelen dan generatiegenoten. Vaak al op heel jonge leeftijd kwamen ze los van hun familie, van hun dorp; soms dus zelfs van Nederland en Europa, om daar dan een aantal jaar later op een voetstuk terug te keren.
De foto’s laten hun basis zien: trotse ouders en gebogen hoofden.
Een aangepaste bijdrage van dit artikel verscheen eerder in het magazine Brabeau.
