
Historische bedrijven
Twee historische bedrijven, Klokkengieterij Petit & Fritsen en Koninklijke Klokkengieterij Eijsbouts, hebben hun wortels in Noord-Brabant.
Asten, een klein dorp in Noord-Brabant, staat wereldwijd bekend om zijn rijke traditie in de kunst van het klokkengieten.
Twee historische bedrijven, Klokkengieterij Petit & Fritsen en Koninklijke Klokkengieterij Eijsbouts, hebben hun wortels in Noord-Brabant.
De familie Petit kwam in 1690 naar Nederland. Nicolas Julien, telg uit een klokkenmakersfamilie, vestigde zich in Weert. Nakomeling Alexis Petit sr. verhuisde in 1787 naar Aarle-Rixtel. Nadat de kinderen van Maria (die met de chirurgijn Jean Petit getrouwd was geweest), met de dood van hun moeder in 1703 wees waren geworden, haalde Nicolas hen naar Weert. Jean Petit vestigde zich omstreeks 1920 in Helmond en zijn broer Joseph in Someren. Josephs zoon Alexius verhuisde in 1787 naar Aarle-Rixtel samen met zijn zonen Henricus, Everardus en Alexius jr. Zijn dochter Aldegonda huwde met Izaac Fritsen. Toen Henricus als de laatste Petit in 1815 met klokkengieten ophield, werd de gieterij voortgezet door Henricus Fritsen: de zoon van Aldegonda Petit en Izaac Fritsen. Vandaar de naam: Petit & Fritsen.
Ruim een eeuw, van 1907 tot aan de sluiting in 2014, was het bedrijf gevestigd in het gebouw Klokkengietersstraat 1-3, dat in 1988 inclusief smeltoven tot rijksmonument werd verklaard.
Het bedrijf groeide uit tot een van de oudste klokkengieterijen ter wereld. Petit & Fritsen stond bekend om zijn hoogwaardige klokken, die niet alleen functioneel waren, maar ook artistieke waarde hadden. Hun werk siert kerktorens en klokkenspelen wereldwijd, van Nederland tot ver daarbuiten.
In 2014 besloot Petit & Fritsen haar activiteiten te beëindigen vanwege een afnemende vraag en de uitdagingen van een nichemarkt. De overname door Koninklijke Eijsbouts zorgde ervoor dat de rijke traditie en expertise van Petit & Fritsen bewaard bleven.
Koninklijke Klokkengieterij Eijsbouts begon in 1872 als een klein familiebedrijf in Asten. Wat ooit begon met het maken van torenuurwerken, groeide uit tot een wereldleider op het gebied van klokken en klokkenspelen. Het bedrijf kreeg in 1965 het predicaat "Koninklijk", een erkenning voor zijn uitzonderlijke vakmanschap en internationale reputatie.
Eijsbouts is vooral bekend om zijn innovaties in klokkengieten en het restaureren van historische klokken. Het bedrijf combineert eeuwenoude technieken met moderne technologie, wat resulteert in klokken van ongeëvenaarde kwaliteit. Zo hangt er een klok van Eijsbouts in de Notre-Dame in Parijs en de St. Kunibertkerk in Keulen.
In 2006 goot Royal Eijsbouts de grootste luidklok ter wereld, bestemd voor een resort in Gotemba City, Japan. Met een gewicht van 36.250 kg en een diameter van 382 cm (150,39 inch - 12'6") kwalificeert de klok zich voor het Guinness Book of Records. De klok wordt op traditionele wijze, met de hand, geluid in een vrijstaande klokkenstoel in het "Tokinosumika Park".
wil het graag delen op face book dank u
Beste Marijke, dank voor je bericht. Ik denk dat het handig is om je verzoek even via de mail aan ons te richten en daar in te zetten wat je graag op FB zou willen delen.
Geachte auteur, helaas is er een genealogische vergissing in geslopen.
De klokkengieterij Fritsen werd niet door Isaak, maar door Petrus Hendricus Fritsen voortgezet. Isaak was namelijk al lang overleden toen Hendricus Petit in 1815 het stokje aan de Fritsens doorgaf.
De biografische data (Eindhoven, 1784 - Aarle-Rixtel, 1875) horen dus bij zoon Petrus. Overigens trouwde Isaac niet met Johanna, maar met Aldegonda Petit.
Zie ook: André Lehr, de klokkengieters Petit
Vriendelijke groeten, Leander Schoormans
Dankjewel Leander! De correctie is doorgevoerd :)