Zomaar een gewone dag op de Markt in Eindhoven, waar een camera werd neergezet. Deze filmbeelden uit 1923 behoren tot de oudste in ons archief.
De voorbijgangers en marktlieden staren twijfelend naar de camera en proberen allemaal even in beeld te schuifelen. Na wat aarzeling lachen en zwaaien ze. Zouden ze ooit hebben kunnen bedenken dat wij bijna 100 jaar later door die lens zouden terugkijken?
Tegenwoordig zijn overal camera's, maar deze opname op een doordeweekse dag was duidelijk bijzonder. Mensen lachen niet alleen naar de camera, maar houden ook een levende kip en andere spullen zoals een krant omhoog. Ze beginnen zelfs spontaan een speels gevecht met kolen van de groentekraam, terwijl ze opgetogen even over hun schouder kijken of de camera het wel ziet.
Het is druk en het krioelt van de mensen die zich verdringen voor de kramen en de camera.
Door zo'n filmpje krijg je in één keer een beeld van hoe het toen geweest is. Het is druk en het krioelt van de mensen die zich verdringen voor de kramen en de camera. Paard en wagens rijden af en aan, hier en daar zie je iemand op een fiets. We hebben geen geluid bij deze beelden (geluidsfilm was er nog niet) maar je kunt je voorstellen hoe het geklonken moet hebben: roepende marktkooplui, kletterende hoeven van paarden en geroezemoes en gelach van honderden stemmen.
Het is ook leuk om te zien dat bijna iedereen toen een pet of hoed droeg. Zonder hoofddeksel ging je de deur niet uit. Sommige mensen gebruiken hun pet om mee te zwaaien naar de camera.
