"Uden zag zwart van het volk - en de kersen", zo kopt de krant in 1952. Ondanks de verzengende hitte trekt het Udense Kersenoogstfeest dat jaar dan ook tienduizenden mensen die samen tienduizenden kilo's kersen eten.
Een paar jaar eerder, in 1946, werd de eerste editie van het oogstfeest gehouden, toen nog niet officieel. En nog geen tien jaar later de laatste. Het was trouwens geen gebrek aan belangstelling waardoor de organisatie besloot de stekker eruit te trekken. Nee, het Udense Kersenfeest was te groot, werd te druk. Het feest organiseren, was niet langer verantwoord. Dat het een paar jaar later helemaal gedaan was met de Udense kers lijkt een ongelukkig toeval.
Peerke Verschiet, een metershoge vogelverschrikker, is het symbool van de Udense Kersenfeesten
foto: Fotopersbureau Het Zuiden, collectie BHIC,nr. 1672-004194
Rond de oorlog wordt kersendorp Uden nog omringd door velden vol kersenbomen, met een jaarlijkse productie van vele honderdduizenden kersen. De Udense 'Zwarte' en 'Spaanse' zijn overal bekend en geroemd. Werd in de 19e eeuw nog vooral geteeld voor eigen gebruik, vanaf 1900 wordt de kersenteelt commerciëler. Via de veiling gaan de Udense vruchten naar de grote fruitfabrieken in de Betuwe en onze buurlanden.
Vanaf 1949 is er officieel sprake van een Kersenfeest. Dat dit initiatief niet alleen op enthousiasme van de Udense bevolking, de lokale middenstand en de kersentelers kon rekenen, blijkt wel uit de aandacht die de lokale en landelijke media voor dit Brabantse evenement hebben. Vele foto's, krantenberichten en zelfs een Polygoon bioscoopjournaal over het Udense Kersenfeest brengen ons terug in de vijftiger jaren...
"Een Brabants feest, waarbij de Utrechtse Veritas-studenten een menuet van Beethoven dansten dat evenzeer in de smaak viel als de Kersenpolka van de roodverbrande fanfaremannen uit Erp."
bron: De Volkskrant, 9 juli 1951, via Delpher.nl
"Het kersenoogstfeest van Uden werd een hoogstaand cultureel evenement. Naast toneel, poppenkast, een rolschaatsshow, een goochelaarscongres en turndemonstraties trok het Joegoslavisch danstheater heel wat bekijks van het spontane plattelandsvolk."
bron: De Volkskrant, 6 juli 1954, via Delpher.nl
Meer zien (en lezen) over de Udense kers? Kijk dan zeker ook eens naar dit artikel op bhic.nl, het Uden Archief van Bressers of een van deze ingestuurde verhalen.
Kersenfeest mooie herinneringen in combinatie met de 3 daagse fiets tocht vanuit den Bosch. In juli…. De jaren 50? Iedere deelnemer, het waren er veel… 1700 of vergis ik me… kreeg een “ buil” kersen en die waren verrukkelijk! De smaak ervan nooit meer ergens anders geproefd!
Wat mooi dat zelfs de smaak van de kersen in jouw herinnering staat gegrift. Deden jullie dat vaker, zo'n fietstocht vanuit Den Bosch naar de kersenfeesten?
Ik deed altijd mee aan de Kersenmars in die tijd. Na afloop kreeg je een lintje of kruisje. Ik heb, denk ik, 4 of 5 maal meegedaan. Volgens mij ook, helemaal in het wit gekleed, met V&K, de gymnastiekvereniging in Uden.
Tegenover ons woonhuis in de Tulpstraat woonde familie V.d. Burgt? aan de Leeuweriksweg die een hele grote kersenboomgaard hadden. De echte Udense zwarte en rode verkochten ze. Verrukkelijk. Ze verkochten ook eieren. Aardige mensen. Dochter Nel is later op het Lavendelplein gaan wonen.
Toen de Crocusstraat werd volgebouwd verdween helaas ook de Kersenboomgaard en het grote korenveld aldaar. De rand van Uden werd verder volgebouwd. Een mooi uitzicht verdween!
Wat leuk dat je zulke mooie herinneringen hebt aan het kersenfeest, Anja. Hartelijk dank voor je reactie. Heel jammer inderdaad dat deze Udense kersenboomgaard inmiddels verdwenen is.
