"Het slechte weer in den morgen en de fiksche bui regen voor den aanvang waren oorzaak dat lang niet zooveel publiek was opgekomen als verwacht was. Het was reeds lang over drie toen nog steeds tusschen het bestuur van den Ned. Wielerbond, de directie der Twem en enkele profs, hevig werd gediscuseerd over de vraag of enkele rijders zouden mogen mederijden. Zooals gewoonlijk was er ook thans weer bij het rijden om den Ned. Kampioenstitel oneenigheid."
Nieuwe Tilburgsche Courant, 16 augustus 1924 (bron: Delpher)
Een jaar later, op 8 juni 1925, neemt een nieuw vennootschap, met een nieuwe directie, de exploitatie van de baan over: de N.V. Zuid-Nederlandsche Wielerbaan T.W.E.M. In 1926 gaat het weer mis. Er staat dan opnieuw een nieuwe directeur aan het roer, die met goedkope seizoenskaarten, races voor vrouwen en autoraces de Tilburgers weer voor de wielerbaan probeert te winnen. Tevergeefs. Het publiek laat het massaal afweten.
De baan raakt in verval. De kranten, en waarschijnlijk steeds meer ook de Tilburgse bevolking, hebben het over het gelijknamige café T.W.E.M. en dus niet over de wielerbaan, als zij deze afkorting in de mond nemen. In 1937 valt het doek definitief. De tribune is dan allang gesloopt, de wedstrijdbaan in onbruik geraakt. En de T.W.E.M. blijft een bekende naam in de regio, maar dan als horecagelegenheid.