De geur van suikerspinnen, het geluid van ronkende motoren en het vrolijke geschater van kinderen – de kermis is al eeuwenlang een plek van magie, spanning en herinneringen. Voor veel families is het méér dan vermaak: het is een levenswijze die van generatie op generatie wordt doorgegeven.
In dit artikel vertellen kermisexploitanten anno 2025 vanaf Park Hilaria in Eindhoven over hun jeugdherinneringen, bijzondere momenten en hoe de kermis door de jaren heen is veranderd – maar ook hoe de liefde voor dit kleurrijke leven altijd hetzelfde is gebleven.
Hans Lutjens – Kindercarrousel en Buggyride
In de jaren ’70 stonden mijn ouders al met de kindercarrousel op de kermis. De familie van mijn moeder reist zelfs al sinds 1807 met de kermis mee. Ik ben er letterlijk opgegroeid. Wat me altijd is bijgebleven, is dat Pipo de Clown – de échte – op de kermis in Winkelcentrum Woensel verscheen. Dat was een enorme happening!
De kermis is altijd kermis gebleven, al zijn kinderen nu een stuk stoerder. Waar vroeger een 10-jarige nog trots in de draaimolen zat, stappen ze nu al vanaf 8 jaar in de breakdance. De rariteiten van vroeger – de dikke vrouw, de sterke man, het slangenmens – zijn verdwenen. De nieuwe vorm van kermis in Eindhoven, Park Hilaria, voelt vertrouwd: een fijne, relaxte plek. Dorpskermissen blijven meer traditioneel, maar overal geldt: kermis zit in ons bloed.
Sipkema-Lutjens – Spookhuis
Toen ik het filmpje terugzag, herkende ik meteen de draaimolen van mijn schoonvader én het spookhuis van mijn vader. Ik ben zelf letterlijk op de kermis geboren – in Amsterdam – en een week later stonden we alweer ergens anders. Ons spookhuis was er toen al, en tot vandaag de dag hoort die attractie bij ons. Ik heb tussendoor andere zaken gehad, maar het spookhuis trok me altijd terug. Inmiddels staat mijn dochter met haar eigen spookhuis op de kermis. Zo geven we het kermisleven generatie na generatie door.
Gilbert Stuy – Reis door Toverland
Op de video uit 1972 zag ik mezelf meteen terug: een jongen van 13 op de draaimolen. Sinds ik klein was, ging ik mee met mijn ouders en bezocht ik de reizende school terwijl wij door heel Nederland trokken. Mijn vader had een autoscooter, mijn schoonouders een lunapark bij Winkelcentrum Woensel. Nu rijd ik zelf rond met attracties – waaronder die van mijn vader. En net als vroeger gaat ook mijn kleindochter, dochter én zoon mee. De kermis is bij ons een echte familietraditie, van generatie op generatie.
Michel Swinkels – Mini-car
De mini-car begon ooit bij mijn schoonouders. Nu staat onze familie al 56 jaar met diezelfde attractie in Eindhoven. Elk jaar keren we terug. Mijn vrouw én ik komen allebei uit kermisfamilies – het zit gewoon in ons DNA. Zelf heb ik met de botsautootjes op Winkelcentrum Woensel gestaan. Kermis is altijd een belevenis, voor jong en oud. Een verschil met vroeger is dat de kermis veel vroeger stopt. Voorheen waren het voornamelijk dorpskermissen, en dan ging het feest tot laat door in het dorpscafé. Maar de kermis blijft populair, Park Hilaria is nu echt een regiokermis.
Joop Hoefnagels – Van Luchtschommel tot Breakdance
Mijn opa stond al in 1945 op de Woenselse Markt met de luchtschommels. Jarenlang was dat vaste prik. Later nam mijn vader het stokje over met grijpkasten, recht tegenover het meubelhuis Van de Kerkhof. Ik herinner me nog de marktmeester Van Kuiringen en de tijden van de cakewalk op het Frans Leharplein in Gestel. Zelf stond ik er ook jarenlang.
In 1994 kocht ik de Breakdance, en die mocht natuurlijk ook naar Eindhoven. In 1998 volgde de Space Roller, die zelfs op Park Hilaria stond. Inmiddels zijn we al meer dan 20 jaar met Breakdance Part 2 op Park Hilaria te vinden. Nu nemen mijn zonen het stokje over: de vierde generatie Hoefnagels die naar Eindhoven trekt. Eindhoven ís en blijft een kermisstad in hart en nieren.
De Holly Holly (Cakewalk) van Hoefnagels, oom van Joop Hoefnagels, Mill jaren 60
beeld: W. Sweens / Stichting Myllesheem, collectie BHIC nr. SWEENS-07
Michel Ropers - Biergarten
Ik weet niet anders dan dat ik heel mijn leven op de kermis ben. Voor mij hoort het er gewoon bij, alsof de kermis deel uitmaakt van mijn eigen geschiedenis. Mijn ouders hebben zo’n veertig jaar lang met de Poliep op de kermis van Woensel gestaan. De Poliep was een echte blikvanger, een attractie waar veel Eindhovenaren mooie herinneringen aan hebben. Voor ons als familie betekende het ook jaren van hard werken, samen optrekken en vooral het gevoel van samenzijn.
